پیری زودرس از عوارض داروهای ضد چاقی

دبیر انجمن علمی داروسازان ایران گفت: مصرف داروهای ضد چاقی حتی اگر مورد تایید سازمان های بین المللی غذا و دارو باشد با عوارضی چون پیری زودرس پوست و بروز مشکلات قلبی، عروقی و انعقادی همراه است.   

 مصرف داروهای ضد چاقی با مکانیسم اثر دفع دست نخورده ی چربی از سلول به دلیل اختلال در روند جذب ویتامین های محلول در چربی، بدن را با مشکلات مختلفی از جمله کمبود ویتامین و املاح مواجه می کند.

وی با بیان این که در چنین شرایطی ویتامین های A و D همراه با چربی های دفعی از بدن خارج می شود افزود: این مساله تاثیرات سوء، از جمله از دست رفتن طراوت، شادابی و درخشش پوست و پیری آن را موجب می شود.

 بیماران قلبی و عروقی که داروهای ضد انعقاد از جمله وارفارین مصرف می کنند در صورت مصرف این گونه داروهای ضد چاقی در پی دفع ویتامین K با مشکلات انعقاد خون مواجه شده که جان آنان را به خطر می اندازد.

فرساد با اشاره به این که هیچ دارویی بدون عارضه نیست، گفت: به دلیل شیوع روز افزون چاقی، تبلیغات و شایعات روی داروهای ضد چاقی در دنیا افزایش یافته اما چون سودآور است به عوارض احتمالی و جانبی آن کمتر اشاره می شود.

دبیر انجمن علمی داروسازان ایران در آستانه برگزاری نهمین همایش این انجمن گفت: تنها در موارد چاقی مرضی که نمایه توده بدنی(BMI) از 27 بالاتر باشد می توان از طریق تحرک و ورزش در کنار رژیم غذایی مناسب یعنی کاهش حجم غذا و حذف مواد پُرکالری از جمله غذاهای فوری و چرب، نوشابه های قندی و شیرینی ها به اهداف کاهش وزن دست یافت.

منبع:تبیان

انواع تقلب در شیرولبنیات

تقلب در شیر

تقلب درشیرنیز به شکلهای مختلفی صورت می گیرد که مهم ترین آنها عبارتند از:

- مخلوط کردن شیر حیوانات مختلف:

شیر حیوانات مختلف در برخی از نقاط دنیا، دارای قیمت متفاوتی است. برای نمونه در مملکت ما شیر گوسفند مطلوب تر از شیر گاو است و به همین جهت متقلبین شیرگوسفند را با مقداری شیر بز یا گاو مخلوط می کنند و به فروش می رسانند.

- اضافه کردن آب به شیر:

چون با اضافه کردن آب، حالت و رنگ شیر تغییر چندانی نمی کند، لذا برخی از فروشندگان سودجو مقداری آب به شیر اضافه نموده و به بازار عرضه می کنند.

عده ای از متقلبین ابتدا مقداری از چربی شیر را می گیرند. در این صورت وزن مخصوص شیر افزایش می یابد. حال اگر مقداری آب افزوده شود، این دو تقلب بااستفاده از وزن مخصوص شناخته نمی شود.

- اضافه کردن نشاسته به شیر:

برای این که شیر مخلوط شده با آب به سادگی تشخیص داده نشود، متقلبین مقداری نشاسته به شیر اضافه می کنند، به نحوی که غلظت آن در حد شیر طبیعی باشد.

- اضافه کردن جوش شیرین به شیر:

شیر در طی مراحل تولید، نگهداری و توزیع از راه های گوناگون آلوده میشود و چنانچه در شرایط نامساعد و غیر بهداشتی نگهداری شود به سرعت فاسد می گردد. شیر آلوده و فاسد در اثر حرارت لخته شده و به دو بخش مایع و دلمه تبدیل می گردد که این عمل به علت بالا رفتن مقدار اسیدهای آلی سنتز شده توسط میکروب های آلوده کننده

 شیر می باشد و بیان کننده ی این است که شیر فاسد بوده است.

برای پوشاندن عیب و فساد شیر، دام داران یا فروشندگان شیر متقلب،مقداری جوش شیرین به شیر فاسد می افزایند که موجب خنثی شدن اسیدهای سنتز شده توسط میکروب ها شده و به این ترتیب شیر در اثر حرارت، لخته و دلمه نمی شود و فساد آن مخفی می ماند. در حالی که سایر مواد مضر حاصل از میکروب ها ممکن است همچنان فعال باقی بماند و با مصرف شیر فاسد اختلالاتی در بدن به وجود آید.

-  افزودن کرومات و بی کرومات پتاسیم درشیر:

عده ای از دامداری ها به جای جوش شیرین، مقداری کرومات و بیکرومات پتاسیم به شیر فاسد و ترش شده اضافه می کنند تا از لخته شدن آن طی فرآیند حرارتیجلوگیری شود.

تقلب در کره

-  اضافه کردن آب به کره:

مقدار آب موجود روغن حیوانی حدود صفر در صفر و مقدار آب موجود در کره حدود 20 تا 25 درصد است. عده ای از متقلبین برای بالا بردن وزن کره، مقداری آب یاکازئین و آب به آن می افزایند. به این ترتیب که آب ولرم را با کره مالش می دهند یاآب را با کره در دستگاه های ویژه ای به صورت امولسیون در می آورند. در نتیجه مقدارآب کره از حدود 20 درصد، گاهی تا 40 درصد افزایش می یابد. برای سهولت جذب آب،مقداری کازئین، کازئینات سدیم یا مواد جاذب رطوبت دیگری مانند کلروسدیم به کره اضافه می کنند؛ بنابراین وزن آب و کازئین به وزن کره اضافه می شود و از مقدار چربیآن کاسته می گردد.

 - اضافه کردن چربی های حیوانی یا نباتی (مانند مارگارین) بهکره:

در این حالت نیز چون قیمت روغن ها و چربی ها از کره ارزان تر است، اینعمل برای افراد متقلب مقرون به صرفه می باشد.

 -اضافه کردن مواد رنگی به کره:

گاهی رنگ زرد کره، مطلوب و مورد توجه مصرف کنندگان است. به همین جهت تولید کنندگان کره آن را با مواد رنگی مخلوط می کنند که تعدادی از این مواد رنگی ازدسته ی مواد افزودنی مجاز مانند ویتامین های A و B هستند و پاره ای دیگر ممکن استاز مواد افزودنی غیر مجاز و خطرناک باشند.

 - افزودن بی کرومات به کره:

در مواردی برای جلوگیری از بروز نشانه های تندی و ترشی کره، بی کرومات به آن افزوده می شود.

تقلب در کشک

برخی از متقلبین برای تهیه کشک، آرد و روغن نباتی و اسانس را با یکدیگر مخلوط نموده و به نام کشک مرغوب به فروش می رسانند.

منبع اینترنت

مراقب کم آبی درتابستان باشید

برنامه غذایی نوجوانان روزه دار

برنامه ریزی برای داشتن یک تغذیه صحیح در ایام ماه مبارک رمضان از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا هم بتوان با پرهیز از پُرخوری و آشفته خوری، آمادگی لازم را برای بهره گیری از برکات معنوی این ماه و توفیق انجام عبادات و مناجات داشت و هم با رعایت مقدار مصرف و تامین نیازهای غذایی در حد قابل قبول، از زیان های ناشی از کمبود غذایی در امان بود.

برنامه ریزی تغذیه ای

روزه دار می تواند با در نظر گرفتن نیاز طبیعی خود به گونه ای برنامه ریزی کند که معادل غذای مورد نیاز روزانه خود را به جای چند وعده، در دو وعده افطار و سحری دریافت کند. به خصوص در مورد نوجوانان در حال رشد که به بلوغ تکلیفی رسیده اند، این نکته مورد سفارش است. اما در مورد سایر افراد بهتر است با مراعات توصیه های شرعی و اخلاقی کمتر از جیره معمولی روزانه دریافت نمایند، زیرا روزه داری متداول همین گونه است و پرخوری یک حالت غیرعادی است. از این رو در اکثر موارد کاهش وزن اتفاق می افتد و این کاهش وزن به علت سوزاندن مقداری از چربی های ذخیره ای بدن است.

اگر چه بعضی از کتاب های غربی به تقسیم غذای مصرفی در دفعات متعدد توصیه می کنند، اما صرف غذا در دفعات کمتر مثلا دو بار در روز، نه تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه بعضی تحقیقات جدید، مزیت روش دوم را لااقل از نظر چگونگی تأثیر روی چربی های خون مطرح می کنند.

در برخی از آثار پزشکی نقل شده از معصومین علیهم السلام، از جمله کتاب گران قدر رساله ذهبیه از حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع)، شیوه دوم به عنوان شیوه صحیح و پسندیده توصیه شده است.

تغذیه نوجوانان

اگر چه مدت روزه داری واجب، از 30 روز در سال تجاوز نمی کند، اما به نوجوانان در حال رشد توصیه می کنیم که برنامه غذایی ایام روزه داری را به گونه ای انتخاب کنند که میزان کالری و پروتئین توصیه شده روزانه را در دو وعده افطار و سحری دریافت نمایند. این کار، آسان و قابل اجراست، مشروط بر این که نوجوانان از خوردن غذاهای پُرحجم ، کم کالری و بسیار آبکی در افطار خودداری کنند و حتما برای صرف سحری از خواب برخیزند.

مصرف حداقل یک لیوان شیر یا ماست، پنیر یا گوشت و یا تخم مرغ ،همچنین غذای معمول خانواده ها(مثلا غذای هنگام شام در ماه های غیرماه رمضان) در افطاری و یک غذای دیگر در هنگام سحر سفارش می شود.

نوجوانان باید سبزیجات تازه(ضدعفونی شده)، میوه و مقدار کافی آب و نوشیدنی ها(مثل چای کم رنگ، آب میوه و... ) را در فاصله افطار تا سحر مصرف کنند. البته نوشیدن آب فراوان در وسط غذا یا بلافاصله پس از مصرف غذا، باعث رقیق شدن شیره گوارشی و اختلال در هضم غذا می شود.

همچنین لازم است حداقل در ساعات روزه داری از فعالیت های سنگین ورزشی که موجب تشنگی آن ها می شود و نیازهای غذایی آن ها را به شدت افزایش می دهد، خودداری کنند.

آن ها همچنین باید غذای افطاری را که در حقیقت می تواند مجموعه ای از صبحانه و شام با اندکی تغییر و کاهش حجم باشد، به آرامی اما در یک وعده میل کنند و از خوردن تنقلات فراوان در فاصله افطار تا سحر خودداری کنند تا معده آن ها به هنگام صرف سحری به طور کامل خالی و آماده غذای سحر باشد.

در ضمن برای آن که خوردن غذای سحری دشوار نباشد، باید کمی زودتر از خواب برخیزند.

هم چنین برنامه خواب خود را طوری تنظیم کنند که حداقل 7 ساعت در شبانه روز بخوابند. به دلیل به هم خوردن برنامه خواب و بیداری در ایام ماه مبارک رمضان، مجددا بر حداقل 7 ساعت خواب آرام برای نوجوانان تاکید می کنیم، زیرا نوجوانان به کمبود خواب حساس اند.

در ایامی که طول ساعات روز بیشتر است، خوردن چند عدد بادام در هنگام سحری علاوه بر غذای پیش بینی شده، سودمند است. البته مسواک کردن دندان به شکل کامل در هر صورت و به خصوص پس از خوردن بادام برای خارج کردن ذراتی که ممکن است لای دندان ها باقی بماند، ضروری است.

همان گونه که اشاره کردیم آشامیدن آب زیاد بعد از غذا به خصوص به هنگام سحری، موجب نفخ و اختلال هضم می شود، بنابراین سرکشیدن مقدار زیادی آب بعد از سحری از بیم تشنگی در روز، کار درستی نیست.

در مقابل، خوردن میوه در هنگام سحر علاوه بر رفع مشکل یبوست، باعث مقاومت بیشتر در برابر تشنگی می گردد

منبع:اینترنت

مضرات زیاد نوشیدن آب

با وجود این که تا کنون بارها در مورد منافع نوشیدن مقادیر زیاد آب بحث شده است و بسیاری از پزشکان مردم را به نوشیدن روزانه ۸ لیوان آب توصیه می‌کنند، اما به تازگی بحث‌هایی در نکوهش افراط در نوشیدن آب مطرح می‌شود.

به گفته پزشکان به همان اندازه که کم آب خوردن خطرناک است، زیاده روی در نوشیدن آب هم سلامتی را به خطر می‌اندازد.

در واقع حداکثر میزان مجاز نوشیدن آب برای انسان‌ها حدود ۲ لیتر است.

از سوی دیگر، در صورتی که در مدت زمانی کوتاه، مقدار بسیار زیادی آب نوشیده شود، فرد به اختلال پر آبی بدن دچار شده و در این مورد احتمال گیجی، کما و حتی مرگ وجود دارد.

به عقیده پزشکان در صورتی که فرد در هر ۲ ساعت بیش از یک بار به دستشویی برود و سابقه بیماری خاصی نداشته باشد، به این معناست که بیش از حد آب نوشیده است.

البته نمی‌توان مقدار مشخصی آب برای نوشیدن روزانه تجویز کرد و این امر به فیزیک بدنی و میل افراد بستگی دارد.

اما به طور معمول نوشیدن روزانه یک و نیم لیتر آب(6 لیوان) توصیه می‌شود.

منبع:اینترنت

صنعت لبنیات

شیر پاستوریزه بخوریم یا استریلیزه؟

جام جم آنلاین: اغلب وقتی برای خرید شیر به مغازه یا سوپرمارکت‌های بزرگ مراجعه می‌کنیم با افرادی مواجه می‌شویم که برای مصرف روزانه، شیرهای استریلیزه یا همان مدت‌دار را به شیرهای پاستوریزه ترجیح می‌دهند. این افراد عقیده دارند شیرهای استریلیزه سالم‌ترند و مدت زمان ماندگاری آنها بیشتر است. امروزه شیرها را به دو روش پاستوریزاسیون و استریلیزاسیون به منظور نابودی میکروب‌ها و افزایش مدت ماندگاری حرارت ‌دهی می‌کنند. در روش پاستوریزاسیون، میکروب‌های بیماریزا از بین می‌روند ولی میکروب‌های عامل فساد باقی می‌مانند بنابراین مدت زمان ماندگاری این شیرها در یخچال 2 تا 3 روز است و بعد از این مدت میکروب‌های عامل فساد حتی در سرمای یخچال فعال می‌شوند و شیر را غیرقابل مصرف می‌کنند. اما در مقابل و در روش استریلیزاسیون به دلیل درجه حرارت بالا، تمامی میکروب‌های بیماریزا و عامل فساد موجود در شیر نابود می‌شوند (البته این نابودی صد درصد نیست)‌. بنابراین این نوع شیرها حتی در خارج از یخچال تا 6ماه قابلیت نگهداری دارند. اما نکته قابل توجه آن است که به محض بازکردن بسته‌بندی این شیرها و تبادل هوایی در آن، شرایط آنها شبیه به سایر شیرهای پاستوریزه می‌شود و تنها به مدت 2 روز می‌توان آنها را در یخچال نگهداری کرد. نکته مهم‌تر آن است که شیرهای مدت‌دار به دلیل شدت حرارت بالای استریلیزاسیون در مقایسه با شیرهای پاستوریزه مواد مغذی بیشتری را از دست می‌دهند. به طور معمول در شیر پاستوریزه 10 تا 20 درصد پروتئین‌های محلول در شیر تخریب می‌شوند؛ در حالی که در شیر استریل این مقدار تخریب به 40 تا 60 درصد می‌رسد. همچنین حرارت بالا اثر نامطلوب خود را روی برخی ویتامین‌های حساس به حرارت شیر نیز می‌گذارد. ویتامین‌های  C، B1، B6 و B12 موجود در شیرهای استریل تقریبا 5‌/‌1 تا 2 برابر بیشتر از ویتامین‌های شیرهای پاستوریزه تخریب می‌شوند. معضل دیگر آن که برخی افراد نیز عادت دارند جهت مصرف شیر روزانه خود حتما آن را به صورت گرم میل کنند. گرم کردن و جوشاندن شیرهای استریل می‌‌تواند از قدرت جذب کلسیم محلول در شیر بکاهد و همچنین پروتئین‌های شیر را 20 تا 25 درصد منعقد و غیرقابل هضم کند. بنابراین اگر می‌خواهید شیر را به صورت روزانه یا ظرف مدت 2 تا 3 روز مصرف کنید لزوما از شیرهای پاستوریزه استفاده کنید. این شیرها طعم بهتر و مواد مغذی بیشتری دارند و در مقایسه قابلیت هضم بهتری دارند. نکته دیگر آن که برخی از فروشندگان به صرف آن که شیرهای استریل نیاز به یخچال ندارند آنها را پشت شیشه مغازه و مقابل نور آفتاب نگهداری می‌کنند. در این رابطه باید دانست شدت نور می‌‌تواند تا حدودی روی طعم و مزه این شیرها تاثیر گذاشته و طعم آنها را ناخوشایند کند. شدت تابش نور همچنین می‌‌تواند روی ماهیت ماده بسته‌بندی این شیرها تاثیر گذارد این مواد می‌توانند به داخل شیر منتشر شده و به راحتی با ترکیبات موثره شیر واکنش داده و مواد مخرب و مضری را در محصول تولید کنند.

منبع:اینترنت